Skip to content
- هیج گاه ساز موسیقی خود را از روی بی حوصلگی ننواز. همیشه قطعه موسیقی را تا آخر و با احساس تر و تازه بنواز و هیچ گاه در نیمه راه رها مکن.
- کش دادن و عجله، هر دو نواقص یکسان و بزرگی هستند.
- به آن بیاندیش که قطعات آسان را درست و خوب اجرا کنی، این کار بهتر از آن است که قطعات دشوار را در حد متوسط بنوازی.
- دقت کن که باید مراحل پیشرفت را پله پله طی کنی.
- از واژه های تئوری، سلفژ، هارمونی و مانند آنها مترس، آنها با روی باز به سوی تو خواهند آمد به شرطی که تو نیز در مقابل، چنین رفتار نمایی.
- همیشه به درستی و شفافیت کوک ساز خود توجه داشته باش.
- هنگامی که می نوازی نگران نباش که چه کسی به تو گوش می کند.
- همیشه چنان بنواز که انگار یک استاد در حال گوش دادن به ساز تو می باشد.
- اگر به تو پیشنهادی شود که از ورق نت اثر ناشناسی را اجرا نمایی (دِشیفراژ)، ابتدا آن را از نظر بگذران.
- اگر کار روزانه خود را در موسیقی انجام داده ای و احساس می کنی خسته ای، دیگر به خودت فشار نیاور، استراحت بهتر است از کار بدون رغبت و طراوت روحی.
- در انتخاب قطعات موسیقی برای کار با استادت مشورت کن، تو با این راه از تلف کردن زمان جلوگیری می کنی.
- به تدریج با آهنگسازان برجسته آشنا شو.
- در بند اجرای قطعه ای که مد روز است مباش.
- از موفقیت برخی نوازندگان ویرتُئُز فریفته نشو، بگذار هنرمند شدن برای تو با ارزش تر از مورد قبول عام قرار گرفتن باشد.
- هیچ گاه فرصت شرکت کردن در دوئِت (دو نوازی)، تِری (سه نوازی) و مانند آن را از دست مده، این فعالیت به نوازندگی تو آزادی و جنب و جوش می بخشد.
- در قضاوت راجع به موسیقی بین یک اثر هنری و اثری که تنها برای سرگرمی است تفکیک قائل شو، از اولی دفاع کن اما در مورد دومی خشمگین مشو.
- بدان که آموزش انتها ندارد.
